Yalnızlar Şehri Şiiri - Mehmet Emin Kıyak

Bu son gecem…
Yalnızlar şehrinden gidiyorum.
Nafile burada yaşamak ve yalnız yaşlanmak.
Kaçışlarımın arkasına saklanıp,
Gerçekleşmeyecek bir hayalin peşinden koşmak
Gibi bu şehir…
Binlerce nüfusla yalnızları yaşamak,
Nedensiz boş yere.
Umutlarınla bir başına kalmak bu şehirde yaşanılan.
Bir bağlayanın yok bu şehirde birde ağlayanın.
Bütün bir ömrün yalnızların içinde,
Her biri kendi köşesinde,
Farklı düşünceler içerisinde.