Yalnızlar Şehri Şiiri - Murat Nail Güney

Hey, sen, sevdiğim kadın,
Bir kaybolup giden gençlğime,
Bir de sana doyamadım...
İçimden.kucaklayıp seni sarmak geçiyor ama,
Oysa güzel gözlerine bile doyasıya bakamadım...
Hasretin zehirli bir çiçek gibi yetim gönlümde açtı da,
Gözlerim doldu zaman-zaman,
Yıllar önce unutturdu insanlar, ağlayamadım...
Oysa senle buluşmadan önce neler geçmişti içimden,
Yasak meyvesisin sen aşkımın
Sana hiç birini anlatamadım...

Dönüyorum işte yaşayamadığım şehre sensiz,
Kaderim izin verirse bir gün,
Küçücük ellerinden tutarak ürkekçe ama sevgiyle,
Yeniden doğmak için senle,
Son defa elveda deyip hüzün akşamlarına, kara gecelerime,
Hayata bir başka heyecanla,
Deli yüreğimle bir başka yerinden başlayacağım...

Pembe boyalı bir evimiz olmayacak belki,
Belki bahçesinde yasemenler açmayacak,
Ama ben her anını kalan hayatımın,
Cennette gibi saf ve temiz,
Ve pişman olmayacağın kadar güzel,
Sımsıcak yüreğimle yaşatacağım...

Hey, sen...sevdiğim kadın,
Yine köşe başlarına mumlar yakıp gece yarıları,
En güzel sözlerini şarkılarımın,
Senin için yazacağım...

murat nail güney.
14.03.2004 İstanbul-İzmir yolculuğunda...