Yalnızlar Sahili Şiiri - Özkan Akar

Eski bir tavernada çalarken bizim şarkımız,
Dolunay vakti gece ıssızlığımda ağlıyorum,
Kadeh kadeh acılarımı devirirken yüreğimde,
Gözyaşlarım da akıyor içime, sızlatıyor derinden.

Şimdi ayrılık faslı, son deminde rüyalar tükendi,
Sarhoşum, şaşkınım, ne yapacağımı bilemeden,
Hoyrat rüzgarlara bıraktım çaresizce kendimi,
Gözü kapalı uçan kuşlar gibiyim duvara karşı.

Buruk tadında yudumlarken hayat acımasızca,
Bulutlar matemimde hafif çiselerken camlara,
Çıkmaz sokaklarda gölgesiz canavarlar bekliyor,
Şehir ışıklarından uzak, yıkılıyor ruhum biçare.

Biliyorum yarın yine güneş doğacak çatılardan,
Sabah kimseden habersiz uyanacak herkes yine,
Benden uzaklaşacaksın ama hasret yine yakacak,
Yaşanacak ve bitecek ömür yalnızlar sahilinde.

drozak