Yalnızlar Rıhtımında

__Sebahattin Abi'ye

Dingindi limanlarım,
Esiyordu ılık ılık umutlarım…
Gözyaşlarım karışıyordu denizin maviliklerine.
Yalnızdım…
Yalnızlık; bedenimde, yüreğimde, hayallerimde…
Ağa takılmış çırpınan bir orkinostum,
Küçüktü balıklar etrafımda.
Deniz altında,
Yedi kat diplerde,
Yalnız ben kalmıştım
______Yalnızlar rıhtımında…

Gün yüzüne çıkmıştım bir ara…
Martıları gördüm ufukta…
Gagalarında özlem,
Gözlerinde hasret,
Ayaklarında yârden haber,
Kanatlarında ben vardım.
İşte ben,
Öyle düştüm bir kuşun kanadından,
Ve öylece kaldım
______Yalnızlar rıhtımında…

Hicran bakışlım geldi hayallerime…
“Seni seviyorum! ” derken, ağladı halime.
“Adın kavuşmak olsun! ” dedi bir ara.
Kavuşursan şiirlerinde,
Ses ver bana bütün kalbinle.
“Ben bulurum seni! ” dedi
______Yalnızlar rıhtımında...

Dün;
Çocukluğuma seslendim.
Sırtında taşımıştı annem yüreğimi.
Gözlerinden öptü acılarımın.
Dudaklarından, bir nefes umut bıraktı hep yüreğime…
Her gün topladığı madımak otunda
Yudum yudum, avuç avuç umutları vardı.
Bir gün;
Onlar gibi yeşerecekti umutları…
Bense bir ömür geçirdim
______Yalnızlar rıhtımında.

Sekiz yaşında olmalıydım bir ara,
Yaşıma dair anılarım silik.
Hatırladığım tek yer;
Annemin yüreği
Ve hatırladığım tek şey;
Saçlarıma akan gözyaşlarıydı.
Acıyan; sol yanımdı.
Kanayansa yüreğimdi annemin avuçlarında.
______Yalnızlar rıhtımında…

Med-cezirdi aslında hayat…
Dibe vursa da umut,
Dört mevsim boyunca yaşadım aşkı,
Sevdim delice her baharı.
Yalnızlık yüreğimde olsa da
Gözlerimde de hep, kara geceler vardı…
Suskundu yüreğim, görmüyordu gözlerim
______Yalnızlar rıhtımında…

Gittin… Ellerimi bırakıp…
Yandım alev alev özleminle.
Hasret koktu bütün karanfiller.
Duruldu denizler,
Denizlerde öldü umutlar,
Dibe vurdu hayaller.
Sigaramın son nefesinde,
Kibrit alevinde yaktım denizleri.
______Yalnızlar rıhtımında…

Değerli dost Sebahattin Abiye,,
şiirlerime can verdiği yorumuna karşılık teşekkürlerimle,,,,