Yalnızlar Rıhtımı Şiiri - Faruk Kısaca

Yalnızlar rıhtımında, beklerken görmek ümidiyle,
Sessiz geceye karışır, bir hayalin izleri.
Dalgalar döverken taş duvarları usulca,
Yorgun bir kalp bekler, ne varsa unutulmuşlukta.

Bir rüzgâr eser, ismini taşır gibi,
Ama sessizdir gökyüzü, yıldızlar kaygılı.
Ay ışığı vurur suyun kırılgan yüzüne,
Ve bir ben kalırım, gölgemle baş başa.

Hatırlamak ağır, unutuş ise ihanet,
Hangi düş yolcusu gömer ki sevdayı bu karanlığa?
Ama yine de beklerim, inadına, umuduna,
Yalnızlar rıhtımında, belerken görmek ümidiyle…
Faruk Kısaca