Yalnızlar Limanı Şiiri - Erhan Öçalan

İyi bak demir alan şu gemiye,
Bu elimden kayıp giden gençliğimdir,
Son kez demir aldı yalnızlar limanından,
Bir daha dönmeyecek geri,
Sessizce veda etti ömrüm,
Martıların can alıcı çığlığıyla birlikte.

Gitti işte...
Saçlarıma aklar düşürerek,
Göz altlarımda halka halka morluklarla,
Bedenimde tarifsiz ağrılarla,
Gitti işte.
Belimi büküpte gitti,
Parlayan gözlerimin ferini aldı da gitti.
Oysa nasıl bir heyecanla bakardı hayata,
O gülen gözler...
Hayatımı elimden aldı da gitti...

Gitti...
Son kez uğurladım yalnızlar limanından,
Yıllara meydan okuyan gençliği,
Bu limanda vicdansız mıdır nedir?
Nasıl da büktü birden bileğimi?
Nasıl getirdi birden sırtımı yere?
Nasıl yıktı? Ne yaptı da pes ettirdi?
Yanlış hamle mi yapmıştım?
Boşta mı bulunmuştum?
Sebebi neydi bu zaafiyetin?

Haydi yak şimdi sigaranı,
Durduramadığın zamanın yerine,
Kaldır kadehini,vur şerefine,
Söv gelmişine geçmişine,
Nasılsa mani olamayacak gidene.
Biraz daha üzüleceksin,
Biraz daha kahrolacaksın ama,
Öğreneceksin...

Erhan ÖÇALAN
9 Eylül 2022
Rakka / SURİYE