Tan yeri henüz yeni ışımıştı
martılar tek tek iniyordu
yalnızlar kentine
önce mavi bir duman sardı gökyüzünü.
ardından
hüzün yüklü bir bulut selamladı
caddedeki martıları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
