Tan yeri henüz yeni ışımıştı
martılar tek tek iniyordu
yalnızlar kentine
önce mavi bir duman sardı gökyüzünü.
ardından
hüzün yüklü bir bulut selamladı
caddedeki martıları
boğazın dalgaları dövdü sahili
ve ağladı gökyüzü
insansız
vefasız bırakılanın ardından
bu yalnızlar kentinde
Kayıt Tarihi : 16.8.2006 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)