Yalnızlar kaldırımında adım adım yürüyorum.
Hıçkırıklar birbirine giriyor; tüm suretlerde gözyaşı…
Birden bastırıyor gidenlerin ardından söz yağmuru.
Az önceki hasret dolu bakışlar yerini nefrete bırakıyordu.
Yürüyorum, ilerledikçe boğuluyorum.
Sokak lambaları birer birer üstüme geliyor.
Koştukça kalabalık artıyor, kendimi kaybediyorum.
Yürüdükçe görüyorum,
Duvarlarda anılarım kapalı gişe.
Dört bir yandan aynı ses: değmezmiş ona.
Peki söyleyin, neden acı çekiyorum?
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta