Yalnızlık ne zaman gelirse gelsin evimin kapısının önüne. Ve çok başarılı dolandırıcılara yıllar boyu biriktirdiği parasının tamamını kaptırmış alacaklı gibi çalıyor evimin kapısını yumrukluyor her dakika ve canı her istediğinde kafasına her estiğinde yalnızlık dayanıyor kapıya.
Çalıyor can evimin kapılarını ve ben ise: evde yokuz numarası yapıyorum.
Çıtımı bile çıkarmadan herhangi bir gürültüye meydan vermeden sessizce bir o kadar da öfkeli bir şekilde kapımdaki yalnızlığın def olup gitme anını bekliyorum…
Oysa çok kurnazdır yalnızlık…
Kapının önünde erketeye yatar pusuya yatıp bekler sen kapını açtığında içeri dalmak için.
İçeri dalıp senin davetsiz misafirin olmayı ister.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta