Yalnızlar Şiiri - Gani Aslangöz

Göğüs uçlarımız değerdi birbirine
Toprak damlarda yatarken yıldızlarla,
Öyle çoktular
Ve öyle kalabalıktılar
Kayanlar yalnızlardı
Kalabalıktan kaçarlardı
Cesurdular, kederliydiler, belki biraz korkaktılar
Yakındık göğüs uçlarımız değerdi birbirine.
Giderken
Bizi hem cesur hem kederli hem biraz korkak eden
Bir yürek bıraktılar.

Kır çiçeklerini öptüm yanaklarından
Öylesine naif, mağrur ve boynu büküktüler
Yapmacık sevgileri saksılara bıraktılar
Rüzgara saldılar bedenlerini
Issız dağlara konakladılar.
Bir selam yolladılar ülkemin dağlarından
Renk renk yüreğimize aktılar.

Dağ başlarında şimdi
Çiçekler öpüşüyor kayan yıldızlarla
Bize hem yakın, hem uzaktılar
Aşka ve kedere çağıran tuzaktılar.
Gülerken kimse gülsün istemediler
Ağlarken kimse acımasın
Savaşırken arkalarında ordular olmasın
Önlerinde kahramanlar aramadılar.
Bize onurlu bir ölüm bıraktılar.