Yaş alınca anlıyor insan,
Yalnızken şarkı söylemenin mutluluktan değil
Kendi kendine konuşup deli sanılma korkusundan olduğunu
Suskunluğunu bozup içine gömdüklerinin dışarıya taşıp kabuk bağlamayan yaranın tekrar kanamasından
İnsan olmayana yaranın aşikar edilmesinden
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta