Yalnızken Hüznün Direncinde Dallar Şiiri ...

Ufuk Bayraktar
214

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

düz ovanın bittiği yerde yaşlı bir söğüt vardı
onun da yaprakları sallanırdı rüzgarla
ama yalnızdı.
öyle yarışırcasına yükselirdi dağın yamacından.
hüzün; onun çok eskiden dost olduğu kelimeydi.
zamana aldırmıyor, doğaya gücenmiyordu
yalnızken 'insan' gibi,

Tamamını Oku
  • Menekşe Gülay
    Menekşe Gülay 26.12.2006 - 01:37

    Hikaye tadında güzel bir şiir okudum. Yüreğine ve kalemine sağlık.

    Cevap Yaz
  • Seher Güral Ercan
    Seher Güral Ercan 12.03.2006 - 16:39

    Bu şiir de diğerleri gibi harikaydı..Çok anlaşılır , okuyucusunu yormayan bir yazım tarzınız var..Tabii ki bu benim düşüncem..hepsini severek okudum ve çok keyif aldım.Kutluyorum sizi ve Tüm şiirlerinizi..Sevgiyle kalın Seher ERCAN

    Cevap Yaz
  • Dilek Eğri
    Dilek Eğri 12.10.2005 - 12:01

    kapımı çalarsan birgün,eşikteki ayakkabılara aldanıpta evimin içini kalabalık sanma..atmaya kıyamayan annem bütün ayakkabılarımı dizmiş yalnızlığıma....!...tebrikler Sevgili Ufuk...dizelerin yalın ve çok güzeldi...yalnızlıklar şiirlerde saklı kalsın...sevgiler...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta