Gökyüzünde, kol kola, dans eder gibi olan,
Işık olup kaynaşan,
Hatta kümeler olup aile oluşturan,
Yıldızlar birbirine ne uzak bilir misin?..
Onlar da bizim gibi
Yapyalnız uçuşurlar.
Belki mahşere yakın bir yerde buluşurlar.
Aşkta bile yalnızız,
Eşit basmaz terazi.
Orda da kara talih, yalnız
Bırakır bizi.
Gözün kadar yakında, içinde zan ederken,
Uzan bir tut istersen...
Nerde Kutup Yıldızı?..
Yan yana yaşıyoruz, aramız ışık hızı.
Her an,
Yalnızız inan..
Seninle de sevgilim;
Kollarındayım ama,
İnan,
O ben değilim
Kayıt Tarihi : 8.9.2000 01:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Sungurçetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/09/08/yalniziz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!