Yalnızız İşte Şiiri - Ümran Özlük

Kim ne derse desin,
Yalnız doğduk,
Yalnız yaşadık onca kalabalıkta.
Yalnızız son deminde yaşamın.
Hele bir hasta olmaya gör,
Birde gelsin son nefesin,
Gırtlağın son halkasına.
Bir derin nefes alıştır,
Ve veriştir.
Hepsi bu.
Yaşamın ilk anında,
Bilinmedik kapıdan dehlediler içeri,
Tek boynuzlu at sanırsın kendini.
Kanatlarını sakın unutma.
Bazen çalıkuşu gibisindir,
Durmadan kanat çırpmak senin neyine.
Bak hep yalnızsın her halinde.
Bak işte şimdi hazırlıyorlar seni,
Yine bilmediğin kapıdan,
Göndermek için,
Bilmediğin bir diyara.
Sen yalnızsın,
Çıkacağın son yolculuğunda,
Kör, sağır, soğuk beyaz duvarlı,
Hastane odalarında.