Yalnızız Dostlarımla Şiiri - Bilge Rabia

Pencereme vurup duran şu sabırsız damlalar
Sanki birer davetçi,küçük birer muhafız
Şakırtıyla uzatmışlar billûr kılıçlarını
'Gel'diyorlar;
'Gel artık...Bak hepimiz burdayız'
Okşuyorum onları ellerimi uzatıp.
Bir cesaret,bir adım...Ufak bir adım daha...
Tamam! Şimdi başbaşa,
Yalnızız dostlarımla...
Ve onlara söylüyorum,
Dinliyorlar hepsini...
Hiç konuşmadan...
Teselliyi alarak dağınık saçlarımdan
Gönlüme veriyorlar...
Ne hoş bir serinlik bu! ...
Ne yazık ki bir anlık...
Şiddetlendiler çünkü ve hiddet benim için...
Belki son yağmuruydu yaşanan yıllarımın
Varsın ürperiş olsun bu hasret benim için...
Pencereme vurup duran şu sabırsız damlalar
Birer davetçi sanki,küçük birer muhafız
Seviyorum onları ellerimi uzatıp...
Bir cesaret,bir adım,
Ufak bir adım daha...
Tamam! ...Şimdi başbaşa
Yalnızız dostlarımla...
9 Haziran 1995