Yalnızız bu gece

kireçle boyanmıştı
ay
soğuk hiç affetmiyordu
siyah bir dal gibi
yıldızlara gömülmüştü gece
ah kalbim
göçmüş ve çatlamıştı
aşk acısından
ışıltılı şehri bile
işe yaramaz gördüm
ve
ağlayışlarım düşüyordu
lodosun çarptığı
dalgalara
ah İstanbul
sen ve ben yalnızız
caddelerde ve sokaklarda
bu gece
bütün şarkılar bizim
her şey hazır
ruhumuzu verelim
mi..?
böyle bir sessizlikte
kar düşerken
şehre...

Mustafa kaya
01.01..2009 / üsküdar
www.mustafakaya.net