Yalnızız Şiiri - Musa Takçı

Yalnızız bir ağaç kadar yalnız

Şüphesiz insan katlanamaz her şeye
Ama yolu çetin
Gelirken yüklenmiş sırtımıza çiğlikler

İnsanın çiğ süt emmesi
Bahane olamaz elbet
Hesapsız alçalmasına
İğrençleşen bir dünyada
İnsanca yaşamak
Zorunda ötesi
Herkeste bir maske
Ve her köşede bir pusu
Tehlike uzaktan da değil

Yalnızız bir ağaç kadar yalnız
Güvenmekle çıkıyor belki de
Çiğliklere davetiye
Ama nasıl yaşar insan
Güvensiz, sorumsuz, inançsız

Yalnızız bir ağaç kadar yalnız
Ve yok
Gökyüzünden başka sığınağımız