Yalnız'ın GürültüsüToofân Nn
Bunca eşkalsiz dudak arasında
Sararmış sözleri sarnıcında biriktiren bilge
Güçlü ökçe seslerinden tanıdım seni
Hayatımın kırıklarını tararken
İnsanla yorgun düşmüş saatlerin şekvasını anlatır oldum
Yerin yedi kat dibine işleyen yürek ağrısıyla
Dilimi sağıp
Özne ve yüklem arasına sıkışmış zamanlarda mayalanan
Yalnızlığın soyuna bulaşmış huzursuz cümlelere
Ruh üfleyen ağıtları
Tutamaz oldum, yüreğimin bohçasında
Parsellenmiş duyguların izlerini
Kayda geçer harfler
Paslı nazarlar hurdalığında
Boz bulanık anılara düştükçe yolum
Nabzını tutamam yaşamın,cılızlaşır
Bir pazar yeri gibi mağşuş
Mutluluğu gıdıklayacak olur bazen ayak uçlarından
Sesim sendeler gün ortasında
Hüznümü kayırır en çok
Ve gögüsler dostunu kara gözlü gece
Munis bir kedi yavrusu oturtup gözbebeklerime
Şefkati bir kına gibi sürmeye alışırım
Öğrenmeyi ertelediğim lisanıma
İçime süpürdüğüm ayrılıkların tozlanmasına
Mahir bir hasta bakıcı gibi
Yaralarımı yoklamana
Aynada ruhumu sıvazlamana
Ve hiç söylenmemiş söz
Hiç yaşanmamış aşk gibi hikmetine alışırım
Feyza
Bahçe Ee
Kayıt Tarihi : 29.2.2024 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgimle çok güzel şiir.,
Teşekkür ederim sevgili Canan
Muhabbetle
Kendimizle baş başa kalmış iken,
O yalnızlığın ortağı
Varlığı ile huzur veren
Beklenen
Biraz bilge
Biraz özlemiyle istenen, arzulanan,
İşte böyle "müstesna" anların şiiri bu,
"Sessiz gürültüsü içimizin..."
Tebrikler şiire Öğretmenim...
Ne der Cansever
"Yalnızlık kendini sevmesini bilmeyenlerin icadıdır "
Teşekkürler öğretmenim
Sevgimle
TÜM YORUMLAR (2)