Yalnızın Durumları Şiiri - Yorumlar

insanın ağusunu alan bir şey.. lekesi kalır lakin her ağunun..onu da 'sevgili lekem' düşünsün.. kendisine güveniyoruz.. :p

yalnızlık zor mesele herkes kendini yalnız hisseder ama yalnız olmak ayrı bir olay.Bir gün yalnızlık şehrine girdiğinde o zaman anlarsın yalnızlığın nemenem bişey olduğunu

sözün bittiği, yittiği yerdeyim...

olağanüstü.......
yalnız bu kadar güzel tanımlanabilirdi ancak....

özdemir asaf yalnızlığın hem soyutluğunu hemde somutluğunu yalın bir dille çok güzel dile getirmiş ne diyebilirizki mükemmel

ben bu şiirin ve özdemir asaf'ın hayranıyım,yalnızın durumları'nın beni anlattığını düşünmüşümdür hep ve içsel yalnızlığı bir başkasının böyle anlatabileceğini düşünemiyorum.

YALNIZ'IN DURUMLARI u

I

Her şeyi süpürebilirsin ;

Sonbaharı süpüremezsin .

Sen her şeyi süpürebilirsin;

Sonbaharı süpüremezsin .

Yalnızsa ,

Sürekli bir sonbaharı

Süpürür hep ...

Düşünemezsin

II

Yanar

Sobasında

Yalnız'ın

Üşüyen

Bakışları .

Lambasında

Karanlığa dönük

Bir ışık

Titrer

Sönük - sönük .

Penceresi

Dışına kapanmıştır,

Kapısı

İçine örtük.

III

Yalnız

Bin yıl yaşar

Kendini

Bir an'da

IV

Yalnız'ın

Nesi var , nesi yoksa

Tümü birdenbire'dir

V

Yalnız

Bir ordudur

Kendi çölünde ...

Sonsuz savaşlarında

Hep yener

Kendi ordusunu

VI

Yalnız'ın

Sakladığı bir şey vardır;

Boyuna yerini değiştirir,

Boyuna onu arar ...

Biri bulsa diye.

VII

Yalnız

Hem bilgesi ,

Hem delisidir

Kendi dünyasının.

Ayrıca ;

Hem efendisi ,

Hem kölesidir

Kendisinin

Tadını çıkaramaz

Görece'siz dünyasında

Hiçbirisinin

VIII

Yalnız

Sürekli dinleyendir

Söylenmemiş bir sözü.

IX

Sözünde durması

Yalnız'ın yalancılığıdır

Kendisine ...

Hep yüzüne vurur utancı.

O yüzden

Gözlerini kaçırır

Gözlerinden .

X

Yalnız'ın odasında

Ikinci bir yalnızlıktır

Ayna.

XI

Yalnız

Hep uyanır

Ikinci uykusuna.

XII

Yalnız

Kendi ben'inin

Sen'idir.

XIII

Bir sözde saklanmış bir yalanı

Bir gözde okuduğunda

Bakmaz kendi gözlerine bile.

XIV

Her susadığında

O

Kendi çölündedir.

XV

Kendi öyküsünü

Ne anlatabilen ,

Ne de dinleyebilen.

Kendi türküsünü

Ne yazabilen ,

Ne söyleyebilen.

XVI

Bir zamanlar güldüğünü

Anımsar

da ....

Yoğurur hüzün'ün çamurunu

Avuçlarında .

XVII

Yalnız

Aranan tek görgü tanığıdır

Yargılanmasında

Kendi davasının ...

Her duruşması ertelenir

Kavgasının

XVIII

Yalnız

Hem kaptanı

Hem de tek yolcusudur

Batmakta olan gemisinin ...

Onun için

Ne sonuncu ayrılabilir

Gemisinden ,

Ne de ilk.

XIX

Yalnız'ın adı okunduğunda

Okul ya da yaşamda....

Kimse

'Burda '

deyemez....

Ama

Yok da....

XX

Uykunun duvarında başladı ...

Önceleri bir toz gölgesi sanki;

Sonra bir yumak yün gibi.

Ama şimdi iyice görüyor

Örümceğin ağını

Gün gibi

XXI

Yalnız

Duymuş olduğunun sağırı,

Görmüş olduğunun körü

Dür ....

Ölür ölür öldürür,

Öldürür öldürür ölür.

Duyduklarını unutur,

Duyacaklarını düşünür.

XXII

Yalnız'ın adına

Hiç kimse konuşamaz ....

O

Kendi kendisinin

Sanığıdır .

XXIII

Yalnız

Önceden sezer

Sonra olacakları....

Paylaşacak biri vardır;

Anlatır anlatır ona

Olanları , olmayacakları.

XXIV

Her leke

Kendisiyle çıkar.

Özdemir Asaf

özdemir asaf en iyi yalnızlığı anlatır. bu şiirde en iyi anlattığını gerçekten de çok iyi anlatmıştır. zaten şairimiz hayata hep bu hallerde bakmıştır

doğrudur