Yalnızım Yine Şiiri - Ferhat Aladağ

Yalnızım yine…
İçimde bir hüzün, izliyorum dışarıyı,
Her yanım yalan dolan olmuş,
Sahte yüzler sarmış dört bir yanımı,

Yalnızım yine…
En yakınım dediğim insan sırtımdan vurmuş,
Hiç düşünmeden, pervasızca, duyarsızca,
Sırtımı ne yana yaslasam kırık dökük dostluklar dolu.

Yalnızım yine…
Çocuktum henüz, kendimce hayallerim vardı.
Elim kalem tutacakken, Parayla tanıştım,
Bilemedim paranın iki yüzü olduğunu,

Yalnızım yine…
Her günüm yarınımı düşünmekle, hayaller kurmakla geçti,
İşte o vakit örgendim paranın gerçek yüzünü,
İşte o vakit örgendim sahte yüzleri, gülümsemeleri.

Yalnızım yine…
Şu koca dünyada bir tek kendi sesimi duyuyorum,
Kendi yalnızlığımla iç içe, ruhsuzlaşan yüreğim elimde,
İçimde bir hüzün, izliyorum dışarıyı…