Yalnızım bir ölü kadar yalnızım.
Bir rüya kadar yalnızım matem kadar zulüm kadar yalnızım.
Yalnız ben değil hepimiz yalnızız.
Ben bile arkadaş değilim kendime.
Ben bile beni dinlemiyorum.
Ben bile bana yalnızlığıma çare olamıyorum.
Bir gölgem var bana arkadaş gibi görünen.Ama o da aydınlıkta var.Ya karanlıkta...
Kaybolur gider.Bir iyi gün dostu misali.
Evet yalnız yaşar ve yalnız ölürüz ve biz bile buna çare değiliz.
Ama elbette bir çare var.Düşündüm ve anladımki ancak Allah var bu duruma çare.
Anladımki yalnızlık O'ndan ayrı düştüğümüz her an karşımızda.
Evet O'nu unuttuğumuz her an yalnızız.
Anlıyorumki yalnızlık Allah'tan ayrı düşmektir.
Allah'ı düşünmemektir.
Allah'ım,Sen bizi yalnız bırakma!
Ali Adnan MüminKayıt Tarihi : 27.4.2010 02:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!