Issız-sedasız bir köşede
Yalnızlık duygusuyla
Tek başıma kaldım.
Sanki sabah olmayaçakmış gibi
Cıhan'ı alemde aydınlık yoktu.
Karanlıktan gözlerim sızlayıp
Bakıyordu adeta.
Yolda yürümeye
Takatsız kalanım.
Ellerim tutmayıp
Gözlerimin önü karardı.
Benim kaderimde var olanları
Çeken oldum teker teker.
Boynum bükülü dursam bile
Hayatı yaşamayı isteyenim
Yalnızlık duygusunu
Her an sineme çekenim.
Kayıt Tarihi : 27.8.2010 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!