Yalnızım Şimdilerde Şiiri - Emin Bayraktar

yalnızım şimdilerde
ama sen sığdırabiliyorsun beni
dağa taşa ve bu şehre
bu şehrin kahpe kalabalıklarına
yalnızım şimdilerde
sağ tarafımda
göz kırpan düşler
sol tarafımda
farkında olduğum
bir avuç şimdilerim var sadece
sinsi karanlıklar boğmuş bu şehri
soğuk hücrelerinde gecelerin sensizliği
ay ışığı vurmuş karınca yoluna
dışarda binlerce karıncanın isyanı
sesler uzuyor ince ve kalın
devriyeler basıyor okul önlerini
kurbanlar azat ediyor sahiplerini
cellatlar kar kusuyor kaldırımlara
ve üşüyorum şimdilerde
önsüzler yazılıyor
önyargılar için
yargıçlar için
ay ışığı kadar dişi ve sevimli
saldırgan ve olanca kalabalık künyesi
sislere bürünmüş şiirler yazıyorum şimdilerde
küçük düşürdü kendisini
boğdu salıncakları
anıları yok etti
o öpülesi kar tanesi eridi
ırmağa aktı düşler
ve eski gülüşler hüzünler
paramparça şimdilerde
ve önsüz şair oluyorum şimdilerde
kefensiz kaldı”yaşamak”
ve adına “yaşamak”dediğim şiirlerim
yoksun yanımda
yalnızım şimdilerde