Yalnızım
Sensizim
Sessizim
Issızım
Ormandayım yalnız başıma
Ağaçlar grup halinde
Yapraklar grup halinde
Veda ediyorlar dallarına
Bana yalnızlık hâkim
Ormana sessizlik
Bana sensizlik yakın
Etrafım da ıssızlık
Orman ve ağaçlar teselli etmiyor
Bulutları göremiyorum
Yağmur yağacak mı bilmiyorum
Oturdum büyük bir ağacın altına
Acı çektiriyorum yüreğime
Acıma ağacı ortak ediyorum
Adını kazıyorum ağaca
Ağaç ağlıyor ben ağlamıyorum
Ağaca sevdamı kazıdım
Etrafına bir kalp çizdim
Altına parmağımı kesip kan sürdüm
Sensizlikten yüreğim ağlıyor dedim
Gözlerim doldu duygulandım
Yalnızdım
Sensizdim
Sessizdim
Issızlıklarda
Ağladım
Ağaçlar yapraklar
Gördü
12.12.2008
Veysel Karani TabakKayıt Tarihi : 12.12.2008 16:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Karani Tabak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/12/yalnizim-sensizim-sessizim-issizim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!