Gökyüzü ağlıyor sessizce,
Her düşen damlasında,
Bir hüzün bir dert gizli,
Kara bulutlar nelere gebe bilinmez,
Demek bugün yalnızlığı seçmişsin,
Anlat gökyüzü bir dinleyen olur elbet.
Ben sessiz ağlamayı beceremem,
Gülmeyi de beceremedim zaten,
Yenik düştüm düş kırıklıklarına,
Bir karmaşaya attım kendimi,
Bazen bulut bulut oldum,
Ama senin kadar yağamadım gökyüzü.
Ben de yalnızım en az senin kadar,
Bazen kalabalıktan öylece geçer giderim,
Dışarıdan neşeli görünürüm,
Ama özümde hep kederliyim,
Kabullenirim yalnızlık olan arkadaşımı,
Başka çarem mi var gökyüzü ne dersin?
Gonca AyazKayıt Tarihi : 9.9.2017 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!