Yalnızım Bugün Şiiri - İsa Yılmaz

sırılsıklam bir yalnızlık ıslatırken beni
bir rüzgar eser uzaktan, sarıverir her yanı
dört duvarla çevrelenir yalnızlığın gözleri
damla damla ıslanırım
ben bugün çok yalnızım
güneşimi kaybetmişim
karanlıktır tek yoldaşım
yıldızların ışığında yollarımı adımlarım
sonu ne olur bilmem amma
ben böyle iyiyim galiba
mutluluktur yalnızlığım
sanmayın ki bir tutsağım
hayatla oyun oynarım
kalbimdir oyuncağım
kim ne derse desin
bu dünyada bir günlüğüm
öğleni geçtim, birazdan akşam olurum
ağlayıp da sızlayamam
değer mi ki gözyaşlarım
yollar benim, ayak benim
bakın işte gülüyorum
arada bir öksürürüm
galiba çok üşütmüşüm
ya da üstü açık uyumuşum
terleyip de ıslanmışım
ah şu benim gamsız başım
deli dolu yaşamışım
annemi de çıldırtmışım
bilmem ki ben ne yapmışım
affedin beni yoldaşlarım
bakın ne de çok şaşırmışım
ben ezelden yoldaşsızım
bugün yine çok yalnızım…