Yalnızım Biliyorum Şiiri - Cabbar Turan

Yalnız büyüdü düşlerim
Ve bütün dillerde yalnızım
Hükmüm geçmez dünyalıya
Merdi de gördük namerdi de
En iyisi kimsesiz görmek art arda kalan
Zifiri mahşeri.
Büyütürsün sanmıştım bir cami avlusuna
Bırakıp gitmekmiş meğerse merhametin.
Soğuk bir kış gününün sabahıydı gidişin.
Göz yaşlarımı sen görme diye
Ağlıyordu gökyüzü,
Öğlene doğru kalan izlerini kaybetmek için
Yağıyordu kar,
Ve akşamüstü sarıldığım ruhunu benden alan
Bir rüzgar esti, estide esti
Savurdu, götürdü beni benden
Yalnızım artık biliyorum.
Ama iki defa soluyorum havayı
Ben de, sen de yaşıyorsun inanki
Kanma, derdin güzelliğine dünyanın
Kandırıyor kalbim her seferinde
Mutlu edip edip bırakıyor köşe başında
Üzgün, bitkin, yorgun ölü ama değil.
Yaşamak deniliyorsa yaşıyorum işte
Of of ne güzel geçti senle her bahar.
Sensiz her mevsim oldu sonbahar.
Yalnız büyüdü düşlerim.

Ve bütün dillerde yalnızım biliyorum...