Yalnızım Artık Şiiri - Yağmur Damlası

Bu gece bütün aynalarını kırdım içimde
Dünyanın bütün aynalarını
Kanatlanıp gök yüzünde turkuaz gözlerine
Ne çok isterdim bakıp bakıp ağlamayı
Yüreğimi alıp ta gidişin dün gibi
Ne çok yanmışım o gün bilemedim
Ah ben deli ah ben artık divaneyim
Unutamadım unutamıyorum seni
Her nefes bir kurşun göğsüme göğsüme
Alıyorum ya sen bana sor
Her yeni gün bir ateş yüreğime
Doğuyor ya güneş işte o an yakıcı bir alev yaşamak kor
Ölümlerden ölüm beğeniyorum da
Olmuyor bir türlü
Ne kahpe bir kurşundan payımıza
Ne bir kaza düştü
Dedim ya bir inat uğruna yaşıyoruz işte
Bir şey kalmadı hayatımız da
Sen gideli mevsimler kış yüreğimizde
Kar boran fırtına
Aşk ah aşk ne melanet şeymiş dahası
Bir sokak fahişesi bile ondan daha onurlu
Gel desen bu gün koşarım sana kahrolası
Yıkamadım bir türlü bu umudu
Yıkamıyorum da
İçimde bütün aynaları kırdım
Kendi yüzüme kendim bakamıyorum da
Artık aşkınla ben yapayalnızım