Yalnızım Arkadaş Şiiri - Mahmut Buğrul

Çekilir sandığım hasreti başka,
Başka biliyordum gurbeti başka.
Dili, dini ayrı, âdeti başka,
Sen yokluğa, göğsünü ger arkadaş.

Evimden ayrıldım iki ay oldu,
Onbeş yıllık acı içime doldu.
Karardi yüreğim, gül benzim soldu,
Kısık sesim, sılada gür arkadaş.

Dil bilmem, bir günde olmuşum cahil,
Ha orada sefil, ha burda rezil.
Deryada yalnızım, uzakta sahil,
Sahili içinden, sen gor arkadas.

Her gün gibi yalnız geçirdim dünü,
Bugün de bayramın ikinci günü.
Tahmin edemem ki üçüncüsünü,
Önümde hep yalnızlık var arkadaş.

Biliyorsun benim gelişim ayrı,
Sebebim var orda, donemem geri.
Neden geldiğimden olsun haberi,
Hatrını yerime, sen sor arkadaş.

Buralarda umulanlar bulunmaz,
Madde için vatanından olunmaz.
Zenginliğin hayaline dalınmaz,
Hayaller hep aksini der arkadaş.

04.11.2005
Milano