Yalnızım Şiiri - Hüseyin Özcan

bu gün hiç keyfim yok,canım bir hayli sıkkın.
yine gece yalnız..ve yalnızım ben.
bir kedi miyavlıyor yanımda belli ki aç,
ya da açlığı sevgiye herhalde,
zira sürtünüp duruyor paçalarıma…..
baykuş sesleri geliyor kulaklarıma,
havlama sesleri duyuluyor uzaktan.
ve bir serçe saçak altında günü bekliyor belli….
anlayacağın yalnızlık sarmış geceyi bugün,
bugün gece yalnız…..ve ben yalnızım.
gökyüzü kapalı ve karanlık,
belli ki yıldızlar da küsmüş sema ya,
ince ve sakin bir ayaz esiyor,
ve ben üşüyorum sensizliğimle…
dağ da küstü sanki bana bugün,
koskoca heybetiyle kaybolmuş
bulutlara saklanmış sanki
sis kaplamış eteklerinin dört bir yanını.
oysa ona güvenirdim böyle gecelerde,
sıkıntılarımı hep ona anlatır rahatlardım,
onunla dertleşir ondan teselli alırdım…..
çünkü heybeti yaradan' ı hatırlatırdı bana.
sanki benden bıkmış……o da saklanmış…..
saatime baktım,sabaha epey var…
bir sigara yakayım da tüttüreyim geceye….
ne kötü ki son sigaram kalmış.
bu saatte hiçbir yerde açık olmaz artık,
sanki bütün olmazlar bu geceye toplanmış….
karanlık gece…soğuk ayaz…sensizlik…
üstüne üstlük bir de sigarasızlık…..
velhasıl yalnızım bu gece,
düşüncelerimde de sensizim artık.
oysa ne çok sevmiştim seni……………