Yalnızım Şiiri - Didem Yıldırım

Dilim söylemesede
Gönlümün intizarı var
Duydun ses yalnızlığımın sesi
Yalnızım,kalabalıklar içinde yalnız
Şarkılara konu olmuş yıldızlar kadar yalnız
Yalnızım,mesai saati dışındaki bir işyeri kadar
Süper marketlere yenik düşmüş
bir bakkal kadar yalnız
Yalnızım,
Seyredilmeyen bir video,
Dinlenmeyen bir kaset,
Söylenmeyen bir şarkı kadar yalnız

Mahalleli karar vermiş,koymuşlar bir çuvala,götürmüşler kediyi
O kedi nekadar yalnızsa, bende okadar yalnız
Gidilmeyen mezarlar,
Okunmayan Kuranlar,
Edilmeyen dualar kadar yalnız.

Tavan arasında kırık dökük eşyalarDüşkün bir ihtiyarın çaresizliğinde akşam
Cevap yazılmayan mektuplar kadar yalnız

Unutulan anılar,tozlanan fotoğraflar,
Okunmayan şiirler kadar yalnızım
Ve unutulan şairler kadar...

Yaşıyorum amave üşüyorum bu şehirde
Üstelik birde yalnızım.
Yalnızlığımla başbaşa,bir temmuz akşamı İstanbul da
Kimse okusun diye yazmadım bu satırları
İşte bu yüzden ben,
Bu satırlar kadar da yalnızım............