Yalnızım Şiiri - Müslüm Büyükhan

Yalnızım;
Bozkırda tek bir ağaç
Dalında unutulmuş bir meyve
Yosun tutmuş bir taş
Kurunun içerisinde yaş gibi...

Yalnızım;
Kayanın arasında açmış bir çicek
Yalanların ortasında bir gerçek
Hücrede bir mahkum
Ormanlık alana atılmış birt ceset gibi...

Yalnızzım;
Yanmış ormanın ortasında kalmış bir fidan
İdama mahkum edilmiş bir adam
Kaderine terk edilmiş Türklük
Dört tarafı düşmanlarla sarılı Ülkem gibi...

Yalnızım;
Eşi kaybolmuş bir erkek
Annesi babası ölmüş bebek
Dağın tepesinde bir gölet
Filistin denen memleket gibi...

Yalnızım;
Sıra sıra binaların arasında
Yıkık viran olmuş bir gecekondu
Denizin ortasınde kız kulesi
Cemaatsiz camii gibi...

Yalnızım;
Ne benim için üzülenler var
Ne de beni umursayanlar
Yapayalnızım bir başıma
Dalından düşmüş yaprak gibi...

Yalnızım;
Bakmayın etrafımdaki kalabalığa
Aldanmayın etrafımda dolananlara
Okyanusun ortasında bir ada
Kuş konmaz kervan geçmez yol gibi.

Müslüm Büyükhan
12.01.2025
Saat:03.28