Yalnızım Şiiri - Chn Taş

yalnızım,
Kelimeler yetmiyor anlatmaya,
Bir odada, bir köşede,
Herkes var, ama ben kaybolmuşum.

Gözlerimde bekleyen bir boşluk,
Bir özlem, bir korku…
Kimse görmüyor,
Kimse duymuyor.
Bir duvar, bir rüzgar,
Ve ben, sessizce kayboluyorum.

Yalnızlık, bana bir yorgan gibi,
Üstümde, dört bir yanımda,
Her nefesim biraz daha ağır,
Her adımım biraz daha uzak.

Birine sarılmak istiyorum,
Ama ellerim boş,
Birini sevmenin,
Beni sevmesini beklemenin acısı…
Ve zaman, geçtikçe daha hızlı,
Ama ben,
Hala burada,
Hala yalnızım.

Bir ses, bir adım…
Bir umut, belki,
Ama her şey rüya gibi kayıp,
Ve ben,
Her geçen gün biraz daha siliniyorum