Yalnızım Şiiri - Akif Aktaş

İstanbul'un sessiz sakin sokaklarında
Uzun soluksuz düşüncelerimin ufkunda
Arıyorum bulamıyorum çaresizliğin belirtisi
Belki de değil çaresizlik umutsuzluğun simgesi

Penceremin önündeki serçe haber veriyor
Sürekli işi yokuşa sürmen beni rahatsız ediyor
Artık sözüm yok yorum yok bu çileli işe
Başka biri olsa katlanamaz bu kişiliğe

Baş ucumda kitabım ve kalemim
Rabbimden en hayırlısını dilerim
Geçmişi geride bıraksam da
Unutmam yaptıklarını asla

Karşımda duran dimdik dağlar
Bizim oraların üstüne hafiften kar yağar
Senin düşüncelerin beni hepten bozar
İçimdeki yangın beni yazmaya zorlar

Dertliye derman lazımdır aslında
Ben derman bulamadım senin yokluğunda
Çevreme bakıyorum sanki herkes sorguda
Yalnızlık en zor iştir bu biçare dünyada