Yalnızım Şiiri - Ömer Demir 2

Gecenin karanlığında bir uçurumun kenarında düştüm düşeceğim korkusuyla, uzanacak bir el bekliyorum. Esrarengiz bir ormanlıkta bataklıkta çırpınan bir çocuk gibi kurtarılmayı bekliyorum. Yırtıcı aslanların pençesinde kalmış yavru bir ceylanın çaresizliğini yaşıyorum. Kartal yuvasında yol gözleyen yavrucuklar gibi semaya bakıyorum. Bir umut bekliyorum.
Etimi kemiklerimden sıyırıp akbabalara yediren zalimin insafa gelmesini bekliyorum. Karanlığın delirten ihtişamı karşısında, bir zavallı gibi büzülmüş yatıyorum. Yanlızlığa yenilen bir benmiyim bilmiyorum.