Çirkinlikler dağlar gibi büyümüş.
Kuzular kurban da kurtlar ürümüş.
Cehalet sorarsan almış yürümüş,
İşte hep bu yüzden derde büründüm.
Yürekler kanatır binlercesi ok.
Tükenmiş insanlık artık vefa yok.
Kötülük sorarsan haddinden de çok,
İşte hep bu yüzden yerde süründüm.
Üzülür dururuz boşu boşuna.
Herkes buyruk olmuş kendi başına.
Dokunan bulunmaz gözünün yaşına,
İşte hep bu yüzden serde yerindim.
Üzülsem kahretsem etmiyor fayda.
Kötülük büyümüş işte şu boyda.
Kürenmiş sevgiler gidiyor çayda,
İşte hep bu yüzden zarda göründüm.
Sanma adam olur azgın haylazlar.
Felaket çok; ama hiç te aymazlar.
Kulakları sağır asla duymazlar,
İşte hep bu yüzden zorda gerindim.
Şahince bakışa her şey ayandır.
Zalim ancak çirkin işe uyandır.
Nefsinin uğruna kana doyandır,
İşte hep bu yüzden korda erindim.
04 / 08 / 2006
Kayıt Tarihi : 28.1.2021 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!