Yalnızım Şiiri - Emrah Koçer

Bağrımda bu ateşle köz misali.
Yüreğimi yakacak yok yalnızım.
İşve eden nazlarla göz misali.
Yollarıma çıkacak yok yalnızım.

Kader böyle oldu bu her nasılsa.
Hiç gülmedi resmim nere asılsa.
Böyle gelip geçer her şey aşk buysa.
Ellerimi tutacak yok yalnızım.

Ne yapayım böyle olmuş bu bahtım.
Gizli kaldı aşktan yana her ahtım.
Viranede yıkık dökük aşk tahtım.
Kollarına saracak yok yalnızım.

Hasretin hiç olmaz sonu köşesi.
Kırıldı bu kalbin keyfi neşesi.
Hayalimde bir yetmişlik şişesi.
Tebessümle gülecek yok yalnızım.
Ne haldeyim bilecek yok yalnızım..