Yatak diken oldu, yastığım bir taş,
Zehir oldu zehir, yediğim her aş,
Ne eş kaldı, ne dost ne de arkadaş,
Bir başıma kaldım, yapayalnızım!
Dost bildiklerim hep yüz çevirince,
Ne gül kaldı bende, ne de bir gonca,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman