Öyle bir dağıttın ki giderken.. ne senden sonra toplayabildim içimi, ne de bir başkasının toplamasına izin verdim.. Duvarlar ördüm etrafıma, kimsenin aşamayacağı kadar yüksek, yıkamayacağı kadar sağlam..
Hep yalnız kaldım o dört duvar arasında. Yalnızlığı da iyi tanıdım bu arada.. Zaten bir süre sonrada en çok yakışan şey oldu bana.. Hiç ayırmadım yanımdan, nereye gitsem yalnızlığımı da aldım yanıma..
Eskiden en çok korktuğum şeydi yalnızlık.. Yalnızlık zor derdim tek başıma yapamam derdim.. Ama galiba yalnızlığı sevmek için önce hakkını vermek lâzım, hakkını verebiliyosak yalnızım demek lâzım...
Ben gittiğin günden beri.. "Yalnızım.."
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta