Yalnızım Şiiri - Samet Naci Güler

Bu gün yalnızım bir başıma
Gözlerimin karasından ufka kadar
Bu gün yalnızım bir başıma
Doğumdan esen rüzgârdan taa soluma

Her göz kırptığımda daha anlıyorum
Aksırınca ‘çok yaşa’ diyen yok
Aklım başımdan gitmiş her yalana kanıyorum
Yanlış yoldayım belki’ kardeş şuradan’ diyen yok

Gündüzler yok artık bana
Her zerrem yaşıyor geceyi
Küfretmiyorum bunu böyle yazana
Tat alarak yaşıyorum her geceyi

Kendimi öldüresim gelmiyor değil
Tazecikken kapamak gözlerimi
Bir anda saplayıp yitip gitmek zor değil
İstiyorum belki rüyamda kabrimi gördüğümden

Alt tarafı yalnızlık diyorum kendime
Ölüp gitmeye değer mi?
Ölüm geliyor tüm haşmetiyle gözümün önüne
Bir leş kargası parçalarken bedenimi