Yalnızım Şiiri - Fatih Kovancı

Yalnızım.Yalnızım yine.Yeniden yalnızlığa isyan ediyorum.Senle sensizliğe isyan eden ben sensizliğin içinde kayboluyorum.Sensizlik boğuyor beni.Nefes alamıyorum.Sanki bir kafesteki kuştan farkım yokmuş gibi.Sensizliğin karanlığı korkutuyor beni.Önümü göremiyorum.Dipsiz bir kuyuya düşüyorum sanki sonsuz boşluğa..Gel demek istiyorum ama sana sesimi duyuramıyorum.Boğazım yırtılırcasına bağırıyorum ama sesime sağırsın nedense! Acaba diyorum acaba uzaklarda bir yerlerde o da beni bekliyor mu.O da benim gibi yalnız mı? Bazen bir umut diyorum küçücük bir umut her şeyin eskisi gibi olması için bir umut...Ama,ama sana söz veriyorum! Sensizliğin içinde sana kilitli bir ömürle geçicek sensiz virane ömrüm.Her ne kadar imkansız gibi görünsede sensiz sende kalmayı öğreneceğim.Mecburum