Karanlık gecemin dostu yalnızlık
Yalnız bırakanı anlatmadım mı?
Beş duyu organı,ve duyarsızlık,
Varlık ve yokluğu ben kutsadım mı?
Onsuz geçmiyor ki benim bir anım,
Yalnız yaşayamam ben de insanım
Geçmiyor, durmuyor sensiz zamanım…
Zamanda kaybolmak benim adım mı?
Küçücük dünyamın büyük sırdaşı,
Yokluğunda hüzün kaplıyor başı
Ol artık gönlüme bir sabır taşı
Bu taşla seni hiç ben taşladım mı?
Onla yatıp onla uyanır gözüm.
Yüzüme sıcacık nefesi çözüm.
Hem kor ateş benim, hem de ben buzum!
O yare sitemim, ben çok yalnızım…
Kayıt Tarihi : 30.10.2013 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Cuma](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/30/yalnizim-345.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!