Yalnızım Şiiri - Mert Kıvrım

Yalnızım işte,
seninleyken bile bir yıldız kadar yalnızım,
senin nefesindeyim,
gözbebeklerine rehin alınmışım,
içimdeki asi çocuk hıçkırıyor bak,
isyan ediyor sevdana ve dönmeyen bu kader çarkına,
ellerim,ellerim titriyor,
yüreğim buz kesiyor,aşkının gölgesinde üşüyorum,
hani nerde o yumuşak ve sıcacık ellerin,
nerde o beni harabeye çeviren sevginin sahibi,
öylesine tiksinmişim ki nefes almaktan,
artık istediğim tek bir şey var; ÖLMEK ÖLMEK ÖLMEK! ..

Oysa ne güzeldi yaşamak;
her doğan güneşi seninle yakalamak,
senin cama çıkışın benim köşeden sana hayran hayran bakışım,
aşkımıza engel bile sayılmayacak engelleri tek tek aşmak,
ne güzeldi bir gece sigara dumanlarına boğulmuşken hıçkıra hıçkıra ağlarken
ay ışığında gözyaşlarım parlarken,sağ omuzuna yaslamak başımı,
ve bedenimi cehenneme sokan o sıcaklığını hissetmek,
ve beni teselli ederken ki o masum halini seyretmek...

Hayatı şarkılarda yaşamak isterdim,
her şarkıda sana söz olmayı ve her şarkıda kendimi,
...Neyse sen bakma bana aldırma deli saçması sözlerime,
alt tarafı sensizlik işte,alt tarafı göz yaşı,alt tarafı duyulmayan bir isyan,
alt tarafı yalnızlık işte,
alt tarafı yani alt tarafı ölüm yani yalnızlığımın
yani sensizliğimin öbür adı..
Yoook yok sen asma gül yüzünü,
hiç yakışmaz üzülmek o narin tenine,ve o tatlı gözlerine,
hani derler ya 'kader böyleymiş'.