Yalnızım Şiiri - Ali İhsan Dilek

Yine sensiz birgün doğdu
Ben yine hücremde mutlu
Gitse kasret gelse vahdet
İçim aşkınla kavruldu

Seni sevdim tüm vücudum
Vücudu gülüzar oldu
Gelip ötsen bu bahçede
Bahçeler sana kuruldu

Viran olan gönlüm içre
Yaşatırım daim seni
Şavkınla gel yak sen beni
Sensiz yanmak azab oldu

Yedi tamu bekler beni
Yakabilirmiki bilmem
Bu kalbim içide sen
Aydınlatıyorken beni

Seni seveliden beri
Yüzün gördüğümden beri
Nazlı gülüm yakar beni
Aşkın odunla kavruldum

Fersah fersah boğulurken
Aşkının ummanında ben
İçer içer kanmam ab a
Bu haristanım mahfoldu

Aşka tarif lster gönlüm
Anlatamam yaşarım ben
Huşu a erdlm aşkınla
Sukutu bi hayal oldum

Seni seviyorum desem
Gözünün içine bakıp gülüm
Sarsam vücudunu ebed
Her canibim sesin gülüm