Yalnızım Şiiri - Gürcan Gürbüz

Ya parktayım
Tek başına bir bankta oturuyorum
Kuş sesleri, çiçekler
Ve tabii ki çam kokuları içerisinde
Dalıyorum derin düşüncelere
Ya da geziyorum aylak aylak
İpini koparmış itler gibi
Kişiliğimi arıyorum,
Neyim, ne olmalıyım;
Kendi yolumu nasıl bulmalıyım.
Ağaçların hele hele çamların altında
Her soluk alışımda diyorum ki;
Gelecek mi gerisi
Yalnız kalmak zevklerin en iyisi
Kendimle çelişkiye düşüyorum
Acaba yanlış mı düşünüyorum
Yoksa çok mu farklı birisiyim.
Ya sürüden ayrılan koyun misali
Kaybolup gideceğim
Ya da kafama uygun birini bulana dek
Yalnız kalmayı yeğleyeceğim.