Yalnızım Şiiri - Celal Özdemir

Bazen yaram azar bazen sızım
Yalnızlıkla yazılmış sanki yazım
İnsanları görse de bakan gözüm
Ben garip kimsesiz ve yalnızım

Akşam olup karanlık çöktüğünde
Işıklar bile tek tek söner gözümde
Daralıyor sanki ruhum bedenimde
Ben garip kimsesiz ve yalnızım

Zordur seni anlayacak dost bulmak
Acıdır kalabalıklarda yalnız kalmak
Dolsalar da etrafına yumak yumak
Ben garip kimsesiz ve yalnızım

Celal Özdemir