Yalnızım Şiiri - Oğuzhan Gökmen

Yalnızlık yaşam şeklim, yalnızlıktır kaderim
Yalnızlık dört iklim,yalnızlık en büyük hünerim
Yalnızlık gizlim,yalnızlık saklım,yol gösteren fenerim
Biraz daha sabredin belki size dönerim...

Zaten yalnız değilmiydim dünyaya geldiğimde
Yaşarkende yalnızdım,kendimi bildiğimde
Kimseler kalmayacak inanın öldüğümde
Doğru olan demekki yalnız kalmak demekmiş

Kuru kalabalıklar menfaatçi dostluklar
Düşünceden tasadan uyku görmez yastıklar
Sizin olsun bal,badem sizin olsun fıstıklar
Kafidir bir tas çorba vede o yalnızlığım

İnsanlara her zaman ödün verdim kendimden
Zamanımı harcadım ömrümden gün verdim ben
Elde avuçta ne var başka şimdi kendimden
Yalnız doğdum,yalnız yaşarım,yalnız ölürüm,YALNIZIM....