Yalnızım bu alemde yalnız
Bir kağıt,bir kalemim
Bir de bitmeyen gönül defterim
Yalnızım yine yalnız
Kalbim yandı kor oldu
Sevdiklerim hep el oldu
Beni yalnızlık vurdu
Yalnızım yine yalnız
Negündüzler anlar beni
Nede karanlık geceler
İçime doldu hep o kelimeler
Yalnızım yine yalnız
Kalmadı artık dostum
Ecel degil benim korkum
Susuz gül gibi soldum
Yalnızım yine yalnız
Sebebim kalmadı artık bu alemde
Sildiler beni bir kalemde
Neye yarar dünyayı verseler de
Yalnızım yine yalnız
Dökülürken heceler sayfalara
Dönerken dünya amansızca
Bir gemi daha battı ufukta
Yalnızım yine yalnız
Kayıt Tarihi : 29.6.2010 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!