Yalnızım! ... Şiiri - Suat Kırçiçek

Yalnızım birgece yarısı,
Bir ben varım, bir de yalnızlık!
Ruh halimi yansıtıyor,
Dinlediğim o akreple yelkovanın şarkısı!
Eşlik ediyor ona,
Hızlıca esen rüzgarın uğultusu..
Bu rüzgar o kadar hızlı ki;
Savurdu birimizi yalnızlık kasabasına,
Diğerimizi de aşk çöplüğüne!
Esen rüzgar birdi ama;
Seni savuranın ismi ihanetti!
Yalnız kaldım işte o zaman yalnızlıkla,
Tek arkadaşım oydu,
Sensizlikteki o karanlıkta!

İki yaramaz çocuk gibi,
Anlaşamadık bir türlü,
Her fırsatta seni hatırlatmaya çalışıyordu,
Üzüyordu beni sensizliği kullanarak,
Baltalıyordu dayanma gücümü!
Hep kavga ediyorduk,
Ben sensizliğin verdiği hırsla sessizliği yırtıyordum,
O inadına çıt çıkarmayıp sessizliğiyle dövüyordu beni!
Ve ondan da ayrıldım sonunda,
Hiçbir şey kalmadı hayatımda!
Sen yoksun hatta;
Sensizliğin yokluğu dahi yok!
Her şeye rağmen gene de yalnız değilim,
Çünkü biri var beni yalnızlıktan kurtaracak:
''Sağ elinde bir kanca, sol elinde bir torba''
Bana asla yalnız kalmayacağım,
O sessizlikler ülkesini vaad ediyor...
Üzgünüm gülüm,
Kabül etmek durumundayım,
Ararsan gene beni bir gün,
Karşıyaka, ölüler kurumundayım! ...
_SuaTizM_
Suat KIRÇİÇEK